اگه می موندم تو کار پوشاک می رفتم

ای کاش تهران نمی آمدم!

از کنار مغازه که می گذرم مرد سی و چند ساله ای را می بینم که در حال کار کردن است. تنهاست، تخت دو طبقه ای را می سازد. مرتب از تخت به کنار میزی که دستگاه هایی روی آن است، می رود. قطعه ای را صاف و میزان می کند و دوباره برمی گردد. حرکاتش منظم است. وقت را تلف نمی کند به نظرم می آید که باید صاحب آن نجاری باشد.

***

من با مردم صحبت می کنم برای روزنامه. می خواهم با شما هم صحبت کنم.

از چی می پرسید؟

از کارتان، از زندگی تان.

( چند لحظه ای مکث می کند. در حال سبک و سنگین کردن موضوع است.) باشه.

 مغازه مال شماست؟

نه، مال کارفرمامه. آب خنک می خورین؟

(با شنیدن جواب مثبت لیوانی را برمی دارد. با آب یک کلمن قدیمی دوبار پر و خالی می کند. بعد از بک فلاسک نو آب سرد در آن می ریزد. در این فاصله تمام مغازه را به دنبال چهارپایه ای برای نشستن ورانداز می کنم. اما جز یک صندلی عسلی که رویش پاره شده با صفحه ای نئوپان پر از خرده چوب رنده شده روی آن، چیز دیگری نمی بینم. من که توان ایستاده نوشتن را ندارم به ناچار می پرسم: اینجا چهارپایه ندارید؟ می گوید:" چرا." و همان عسلی را برمی دارد. نئوپان رویش را با یک صفحه نئوپان تمیز عوض می کند. آن را کنار دستگاهی روی زمین می گذارد. اما قبل از اینکه بنشینم به گوشۀ دیگر مغازه که پنکه ای سقفی بالای آن می گردد اشاره می کند و می گوید:" اگر اونجا بشینین خنک تره.")

چند وقت است نجاری می کنید؟

تقریبا" می شه گفت 14 ساله.

چند سالتان است؟

37 سال. یعنی از 13 سالگی شروع کردم.

چقدر درس خوانده اید؟

تا دوم راهنمایی.

اهل کجا هستید؟

گیلان، لاهیجان.

از چند سالگی به تهران آمده اید؟

می شه گفت 12،13 سالم بود. ابتدایی را تاپنجم لاهیجان خوندم. اول راهنمایی را اومدم اینجا.

چطور لهجه ندارید؟

چون اول و دوم راهنمایی را اینجا خوندم. بعد مشغول کار شدم.

با خانواده تان به تهران آمدید؟

خیر. خواهرم اینجا بود. به من گفت بیا. رو حساب فامیلی. کاشکی نمی آمدم. آمدم ماندگار شدم.

چرا کاشکی نمی آمدید؟

اونجا بهتر بود. شهرستان بود. آشناییت بیشتری داشت. صمیمیت مردم، پاکی هوا، زادگاه خود آدم.

چطور شد که خواهرتان گفت شما به تهران بیایید؟

چون درس نمی خوندم خواهرم گفت بیا اینجا بفرستمت مدرسه. اونجا بازیگوشی می کردم. برای اینکه اینجا بهتر درس بخونم مارو آورد. اونجا همش به فکر بازی و فوتبال بودم.

(می خندد. لابد یاد شیطنت ها و از زیر درس در رفتن هایش افتاده است! اما هر چه بوده در همان سال های کودکی به جا مانده وچیزی از آن به جوانی اش نرسیده است.)

چند تا خواهر و برادر دارید؟

دو تا خواهریم با خودم شیش تا برادر. خودم هم بچۀ چهارمم.

بقیه لاهیجان هستند؟

نه. یک دونه شون اردبیله. یک خواهرم هم بابلسره. بقیه شون تهرانن.

نجاری را درتهران شروع کردید؟

نه. یه عمویی داشتیم نجار بود شمال. اون موقع ها تابستون که تعطیل بود می رفتم مغازه کمکی کار می کردم.

چند سال؟

سه سال کم کم کار می کردم. جمعه ها یا وسط هفته هم اگه تعطیل می شد، می رفتم.

به نجاری علاقه داشتید؟

علاقه هم داشتم. کار تنوع داریه. رو این حساب دوست داشتم. چون کارای مختلف می ساختیم.

(به تخت دو طبقه ای که هنوز کامل نشده اشاره می کند.)

مثلا" این کار هم میز کشویی می خوره هم کتابخانه داره. بالاشم تخته. فردا یه نفر می آد یه چیز دیگه سفارش می ده. اینه که تنوع داره.

شغل پدرتان چیست؟ درآمدش چطور است؟

آرایشگر بود. به اون صورت اون موقع زیاد درآمدی نداشت. تعداد هم که زیاد بود. درآمد هم کافی نبود.